Zdobywcy Gór

Witam Zdobywców,

Dziś przypada 2 rocznica tragicznej śmierci naszego kolegi Pawła Kieczki, który 15.03.2008, zginął w lawinie w rejonie Morskiego Oka. Korzystając z okazji pragnę polecić Waszej pamięci Jego duszę, który pokochał góry aż do końca. W tym dniu wspomnijmy o Nim o modlitwie i kto może niech odwiedzi jego mogiłę i zapali świecę. Trudno nawet dzisiaj zrozumieć nam tą tragedię,  dlatego pamiętajmy również o jego najbliższej rodzinie, która sama musi uporać się z bólem po rozstaniu z nim.

Pozdrawiam,

Maciek

Wejście na szczyt Annapurny (8091 m) da Piotrowi Pustelnikowi Koronę Himalajów, natomiast Kinga Baranowska będzie na półmetku do tego honorowego trofeum. W czwartek wieczorem łódzko-warszawska para alpinistów odleci do Nepalu.

Na liście zdobywców wszystkich czternastu ośmiotysięczników, za który to wyczyn przyznawana jest Korona Himalajów, znajduje się obecnie 18 nazwisk, w tym dwa polskie: Jerzy Kukuczka (drugi na świecie po Tyrolczyku Reinholdzie Messnerze) i Krzysztof Wielicki (piąty).

Urodzony w 1951 roku Piotr Pustelnik, z zawodu inżynier chemik, doktor nauk technicznych, w latach 1990-2008 wszedł na 13 ośmiotysięcznych szczytów. Pozostał jeszcze ten jeden, wierzchołek bardzo niebezpiecznej góry - "anna" (pożywienie) "purna" (wypełniona).

Witam Klubowiczów !!

Zanim napiszę parę zdań o minionym weekendzie na skiturach, na Małej Fatrze,  chciałbym oficjalenie powitać w naszym gronie nowego członka naszej sekcji Agnieszkę S. z Bielska-Białej, która jest zapaloną narciarką ski-turową (skiturówka - brzmi dość dziwnie). Razem z Mariuszem L. poznaliśmy Ją na Pilsku, przy okazji kibicowania zawodnikom X Pucharu Pilska w Narciarstwie Wysokogórskim. Okazała się bardzo sympatyczną dziewczyną i jak już mówiłem bardzo dobrą narciarką, więc namówiliśmy Ją razem z Mariuszem do dołączenia do naszego grona. Mamy już za sobą kilka udanych wyjść skiturowych i muszę przyznać, że ma zaje… kondycję. Myślę, że nasza koleżanka Marysia K. się ucieszy z damskiego towarzystwa w tak typowo męskim gronie.

Ta relacja to podziękowanie dla Janka, dzięki któremu wspaniale - wspólnie z Arkiem - spędziliśmy długi weekend. Tak naprawdę relacja miała być jego dzieła, ale niestety złożył broń bez walki. A było tak: Planów i pomysłów na zbliżający się długi weekend czerwcowy w mojej głowie było kilka. Wszystko zależało oczywiście od pogody i ekipy, którą uda się zebrać. W grę wchodził wyjazd na Jungfrau lub w Tatry. Jednak 2 tygodnie przed wyjazdem po spotkaniu z moim sąsiadem Arkiem stwierdziliśmy, że trzeba postawić poprzeczkę wysoko i wymierzyć celownik w Matterhorn, choć wcześniej planowaliśmy wyjazd w sierpniu. Po przedstawieniu propozycji Prezesowi Maćkowi dowiedziałem się, że w rejon Monte Rosy wybiera się również Janek z Mariuszem.

Dochodziła 14 spojrzałem przed siebie, lina  dalej luźna, ale Robert skinął na mnie abym szedł dalej.  Był już na szczycie.  15 metrów za mną  Irek, jeszcze 50 kroków i jestem obok Roberta, chwilę później dochodzi  Irek.

Padamy sobie w ramiona, widok ze szczytu zapiera dech w piersiach, łzy radości spływają na policzki, Jestem najszczęśliwszym człowiekiem na ziemi.

Cały Kaukaz u naszych stóp. Daleko na horyzoncie ośnieżony Elbrus, bliżej nas ośnieżone po sam czubek zbocza Kaukazu, na północ skalne szczyty, skąpane w promieniach słońca, wszystko jak na dłoni, jak w bajce, nierzeczywiste, a jednak prawdziwe.

Wspaniała słoneczna pogoda, niewielki wietrzyk, temperatura ok. -8 stopni, najpiękniejsza góra Kaukazu   KAZBEK,    Z D O B Y T A,  to coś co  24 godziny wcześniej było tylko marzeniem każdego z nas. Teraz tylko zejść na dół i możemy uważać się za zdobywców góry Kazbek w warunkach zimowych, co jednak nie okazało się takie proste i oczywiste.