Zdobywcy Gór

Kinga Baranowska, himalaistka młodego pokolenia, na swoim koncie ma m.in. siedem ośmiotysięczników, na trzech z nich stanęła jako pierwsza Polka (Dhaulagiri, Manaslu i Kanczendzonga). Nam opowiada, jak udało się jej zdobywać kolejne najwyższe szczyty świata.

2003 - 8201 m - Cho Oyu
Gdy stanęłam na Cho Oyu, spełniłam marzenie o zdobyciu ośmiotysięcznika. Miałam 27 lat. To było niezwykłe, bo jak wiadomo, prawdziwie wielkie marzenia najczęściej takimi pozostają. Pomysł narodził się podczas szturmu na Chan Tengri (7010 m). Po powrocie oszczędzaliśmy przez rok i jako najmłodsza grupa z Polski (wszyscy po dwadzieścia parę lat) pojechaliśmy do Tybetu. Tak niespodziewanie zostałam 9. Polką, która zdobyła szczyt ośmiotysięczny.

To była dla mnie bardzo trudna wyprawa. Mój pierwszy ośmiotysięcznik. Początkujący himalaista jest totalnie głupi. Nie wie, czego się spodziewać w górach najwyższych. Patrząc z perspektywy widzę, ile błędów popełniłam. Nie rozumiałam sygnałów, jakie wysyła organizm. Dziś wiem, że przygodę z górami zaczynać trzeba z doświadczonymi ludźmi, od których można się uczyć.

... Ten link dedykuję naszym kolegom - Pawłowi, Bogdanowi i Irkowi, którzy 24 czerwca wystartują w VIII Biegu Rzeźnika. Jak już przebiegną trasę w Bieszczadach to będzie dokładnie 1/10 Red Bull X-Alps. Będą się musieli jedynie nauczyć latać na skrzydle. Trzymamy kciuki i życzymy powodzenia ...

32 zawodników, wyścig trwający co najmniej siedem dni i siedem nocy non stop, trasa o długości minimum  864 km wiodąca przez góry Austrii, Niemiec, Włoch, Szwajcarii i Francji aż do mety w Monako. 17 lipca rusza najbardziej spektakularny i ryzykowny wyścig górski na świecie. Red Bull X-Alps!

Piąta edycja zawodów rozpocznie się 17 lipca w Salzburgu w Austrii. Stamtąd zawodnicy udadzą się do Niemiec, Włoch, Szwajcarii, Francji, by w rezultacie stanąć na mecie znajdującej się na plaży w Monaco. Wyścig będzie trwał w dzień i w nocy, w słońcu i w śniegu aż do momentu, kiedy pierwszy zawodnik wyląduje na monakijskiej plaży.

W sezonie letnim 2011 będą funkcjonować obozowiska taternickie dla wspinaczy i taterników jaskiniowych. Korzystać z nich mogą w pierwszej kolejności osoby zrzeszone w PZA oraz w federacjach należących do UIAA, wspinacze niezrzeszeni, a pozostałe osoby tylko w wyjątkowych sytuacjach (np. zagrożenie powrotem z gór po zmroku itp.).

Obozowiska na Polanie Szałasiska i Polanie Rogoźniczańskiej będą uruchomione od 22 czerwca do 31 sierpnia 2011.
Kontynuowane będą akcja „Junior” oraz akcja „Senior”, dające ok. 50% zniżki na noclegi. Aby skorzystać z akcji „Junior”, warunkiem koniecznym jest zaświadczenie o ukończeniu kursu taternickiego (powierzchniowego) lub posiadanie karty taternika jaskiniowego (3 lata od daty ukończenia kursu lub zdania egzaminu w przypadku taterników jaskiniowych) oraz przynależność do klubu zrzeszonego w PZA. Osobom nocującym zapewniamy: miejsce w namiotach na materacach, możliwość korzystania z kuchni turystycznej (kuchenki gazowe), prymitywne zaplecze sanitarne. Oczekujemy traktowania bazy tatrzańskiej jako naszego wspólnego dobra, za które razem odpowiadamy jako jedno środowisko. Każde obozowisko ma swój wewnętrzny regulamin, którego ostateczna interpretacja należy do kierownika taboru. Obozowiska leżą na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego i obowiązują na nich przepisy ochrony przyrody dotyczące parków narodowych oraz zarządzenia TPN.
Zapraszamy!

"Kto jest Kto?". Przedstawiam Marcina Tasiemskiego. Dzięki którem możemy się wspinać w świetnym ogródku drytoolowym, jakim jest Sektor Nora w Dolinie Wrzosy. Aczkolwiek Marcin znany jest chyba najbardziej ze swoich krótkometrażowych filmów wspinaczkowych, które rozbawiają ludzi od lat. Jeśli jeszcze nie widzieliście: "Niematotamto", "Taśma Drajtulowiec", oraz "Historia drytoolingu" to zapraszamy do obejrzenia!

cd na http://drytooling.com.pl

Prognozy pogody na niedzielę były niepewna. Mimo to postanowiliśmy z Bogusiem, że zabieramy rodziny i jedziemy w skałki. Ponieważ chciałem spróbować wspinaczki wielowyciągowej wybór padł na Sokolicę. Pogoda na szczęście wytrzymała, dziewczyny trochę pospacerowały po dolinie, a my wbiliśmy się w skałę. W prawdzie tydzień wcześniej zaliczyliśmy małą rozgrzewkę na Ściszkowym Groniu, ale ponieważ mieliśmy dłuższą przerwę od wspinania to na początek postanowiliśmy odpuścić drogi powyżej VI.4 i skoncentrowaliśmy się na drogach w okolicach V+/VI .